Kategoria: Mowa i milczenie
PODOBNY KONKRETYZM
Podobny „konkretyzm” można spostrzec w konserwatywnym pojmowaniu własności: posiadanie rzadko bywa czymś formalnym, prawnym, przekazywalnym przez transakcję – zazwyczaj postrzega się je jako unikalną, niemal organiczną, a także me pozbawioną elementów mistycznych więź między jednostką
ULEPSZENIE
„Reforma znaczy zawsze „ulepszenie”, zastąpienie jednych detali innymi, zas idea „całości” („systemu”) pojawia się wyłącznie jako reakcja na zajścia, które pozbawiają konserwatystę wpływu na rzeczywistość i ma z reguły wydźwięk retrospektywny. Tu znow ujawnia się
DRUGIE NASTAWIENIE
Drugie natomiast nastawienie prowadzi do akceptacji z wszelkimi usterkami. Pierwsze oznacza percepcję i osąd totalny, drugie – gubienie się w detalach.” Kiedy wiec konserwatysta zmuszony jest ująć cokolwiek jako fragment szerszego kontekstu, zasada „nie naruszać
KONSERWATYWNA WIZJA ŚWIATA
Całości takie (rodzina, naród, wspólnota religijna, kasta) dają się ogarnąć tylko intuicyjnie – „analiza to destrukcja” – ponieważ należą do jakiegoś bliżej nieokreślonego, kosmicznego Ładu; harmonii, którą można „wyczuć”, ale nie opisać.Tak przedstawiałyby się główne
JEDEN Z PARAMETRÓW
Jest to tylko jeden z potencjalnych parametrów – równie silnie powoduje nami chęć szukania nowości i tendencja do nużenia się rutyną: podobnie jak w przypadku jednostki, tak i w przypadku grup jeden lub drugi wymiar
UKRYTE W ZACHOWANIACH
Tradycjonalizm przeważa i przekształca się w nastawienie konserwatywne – całościową strukturę mentalną – wówczas gdy okoliczności zmuszają grupę do zajęcia pozycji obronnej wobec nadciągających przemian socjalnych i politycznych, które bądź podważają rację jej istnienia, bądź
POWÓD DO REFLEKSJI
Powodu do refleksji, szukania wyjaśnień racji ani tez do zabezpieczania podstawowych pewników przed erozją poprzez jakieś dodatkowe zabiegi sankcjonujące. W sytuacji takiej – powstałej na przykład na zachodzie Europy w okresie wczesnej industrializacji – istniejące
POSZCZEGÓLNE WIZJE
Poszczególne wizje stopniowo uzależniają się od siebie nawzajem i konsolidują wokół przeciwległych biegunów (tak ,np. różne postacie irracjonalizmu mają tendencję do integracji oraz tworzenia „wspólnego frontu” wobec różnych postaci racjonalizmu), a ich manifestacje przybierają postać
STADIA ROZWOJOWE
Ponieważ wszystkie opisane wyżej stadia rozwojowe często zazębiają się, żadne z nich nie kończy się bez śladu, a grupy społeczne rzadko bywają jednolite i rzadko wchodzą w proste, modelowe relacje z innymi grupami, socjologia wiedzy
PRZYJRZYJMY SIĘ PRZYSŁOWIOM
Mannheim nie egzemplifikuje szerzej tego tropu, nadmienia tylko, że przysłowia i porzekadła reprezentują zwykle czysty „zdrowy rozsądek” – wiedzę pretendującą w każdej zbiorowości do miana niewzruszonego fundamentu poznawczego, który dyktuje anonimowa „mądrość wieków”; wiedzę potoczną,
PRZYSŁOWIE I FILOZOFIA
Już Arystoteles nazwał przysłowia „podstawową filozofią” ‚» i pogląd ten podziela implici .e większość etnografów, filologów i antropologów. Część z nich kolekcjonuje różne geograficzne i historyczne warianty, wyrażające tę samą myśl (np. hinduskie „Lepsze jajko
ZIARNKO DO ZIARNKA
„Ziarnko do ziarnka , bo zapobiegliwości nie uważa za cnotę; wśród Indian Ameryki Północnej, brak przysłów o charakterze moralizatorskim, ponieważ etyka uchodzi tam za sprawę całkowicie indywidualną; dla mieszkańca Nowej Gwinei skłonność do „zła” jest