NIEODGADNIĘTY LOS
Rzeczą nieodgadnioną jest przede wszystkim Los. I tu dochodzimy do centralnej kategorii potocznej metafizyki – do kategorii obejmującej to wszystko, nad czym nie mamy władzy, co czyni nas bezsilnymi, co urąga naszym zdolnościom predyktywnym („Myślał indyk o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli”), naszemu poczuciu sprawiedliwości („Głupi ma szczęście”), naszej wierze w suwerenność i możliwość panowania nad życiem („Człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi”). Los przybiera w przysłowiach trojaką postać.Częśe z nich odwołuje się do idei jakiegoś celowego, danego z góry porządku świata, w którym wszystko, co jest, „musi być”; w którym człowiek – na równi z przydrożnym kamieniem – ma „swoje miejsce” i swoje „przeznaczenie”, zwykle dlań nieodgadniona.