Dzieciom przedstawia się Boga jako opiekuna i obrońcę. Dorośli posuwają się tak daleko, że wkładają w usta dzieci po­dobne modlitwy: „Zachowaj nas przy dużym ruchu w mieście, spraw, abyśmy przy przekraczaniu ulic widzieli wszystkie sa­mochody, weź nas za rękę”. Dla przedszkolaka są to niebezpieczne modlitwy. Dzieci wszystko biorą dosłownie; wydaje im się, że Bóg ich zawsze osłoni i przekraczają nieustraszenie jezdnię. Być może bar­dziej pobożne byłoby zwrócenie przez matkę uwagi dziecka na fakt, że Bóg dał nam oczy, abyśmy sami patrzyli i uważali. Wydaje się, że modlitwy te są zainspirowane słowami z Psal­mu 91,11—12:„Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień”.

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!