OPIEKUN I OBROŃCA
Dzieciom przedstawia się Boga jako opiekuna i obrońcę. Dorośli posuwają się tak daleko, że wkładają w usta dzieci podobne modlitwy: „Zachowaj nas przy dużym ruchu w mieście, spraw, abyśmy przy przekraczaniu ulic widzieli wszystkie samochody, weź nas za rękę”. Dla przedszkolaka są to niebezpieczne modlitwy. Dzieci wszystko biorą dosłownie; wydaje im się, że Bóg ich zawsze osłoni i przekraczają nieustraszenie jezdnię. Być może bardziej pobożne byłoby zwrócenie przez matkę uwagi dziecka na fakt, że Bóg dał nam oczy, abyśmy sami patrzyli i uważali. Wydaje się, że modlitwy te są zainspirowane słowami z Psalmu 91,11—12:„Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień”.