Potoczna psychologia posługuje się na przemian obiema generalizacjami, wedle dość prostej dyrektywy: jeśli jakiś sentyment wygasł, widocznie należy do klasy „ulo­tnych”, jeśli natomiast okazał się stabilny, należy do klasy „głębo­kich” („autentycznych”). Zdroworozsądkowa „teoria” naszego ży­cia psychicznego jest najczęściej nie tyle wewnętrznie sprzeczna, co nijaka lub w najlepszym razie nieokreślona. Jej tezy, oczysz­czone z metafor i ewokujących metafizyczne byty rzeczowników w supozycji ogólnej („człowiek”, „kobieta”, „miłość”, „kłamstwo” – w przeciwieństwie do „każdy człowiek”, „każda kobieta”, „każda miłość „każde kłamstwo” – zdają się odnosić do „esencji”, a nie do lud?i z krwi i kości oraz ich zachowań), dadzą się streścić następująco: jednych uczuć nie można wykorzenić, inne zanikają szybko same.

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!