POWSZECHNY EGOIZM
Powszechny i niewyzbywalny egoizm sprawia, że wobec bliźnich bądź odnosimy się obojętnie („Syty głodnego nie zrozumie”, „Cudze cierpienia nie bolą”), bądź też wykorzystujemy ich brutalnie dla własnego dobra („Człowiek człowiekowi wilkiem”, „Na cudzym grzbiecie lekko”). Typowe interakcje opierają się w najlepszym razie na dosłownie pojmowanej wzajemności („Ręka rękę myje , „Jak ty komu, tak on tobie”, „Miarka za miarkę”, „Odpłacić pięknym za nadobne”). Nie można liczyć na bezinteresowność, na zyskanie czegokolwiek bez walki i zapobiegliwości („Nic nie spada z nieba”, „Nie ma nic za darmo”, „Bez pracy nie ma kołaczy ). Jeśli napotykamy niepowodzenia, jest to nasza własna wina: naszego lenistwa, nieumiejętności przewidywania, niedostatecznego uporu, wytrzymałości.