Dziecko nic nie poradzi na to. że jest dzieckiem. Musijny poz­wolić dziecku nim być. Początkowo wyobraża sobie ono Boga bardzo konkretnie, szuka całkowitego bezpieczeństwa, myśli jeszcze magicznie, oczekuje, że spełnią się jego życzenia, przy­równuje każde zdarzenie do swojej sytuacji, przeżywa świat przez swój pryzmat, jest jeszcze jednością z otoczeniem, także w swoim poczuciu winy; lęka się ciemności i lęka się kary, a przede wszystkim tego, żeby nie wyjść z łask. Jednym z poważniejszych zadań wychowania religijnego po­winno być: pozwolić dziecku być dzieckiem we właściwym jemu sposobie myślenia i przeżywania, lecz nie utwierdzać go w tym dziecięctwie, tak aby później umiało się od niego oderwać.

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!