W XX wieku znamy tzw. żłóbki: także protestanci cenią je sobie coraz bardziej. Niewinny to zwyczaj, choć lękamy się czasem konsekwencji, kiedy pięcioletnie dziecko pyta: ..I tak małego dziecka mam słuchać?” Sześcioletnie dziecko zobaczyło żłobek i uznało, że trudno uwierzyć, aby mieszkał w nim Bóg. Czy pasterze tak nagle w to uwierzyli? Każdy, kto przygoto­wywał z dziećmi szopkę, zastanawiał się nad tym, czy umiesz­czać w żłobku lalkę. Dla dzieci szopka nie jest prawdziwa bez lalki, jakkolwiek pewna dziewczynka wykrzyknęła kiedyś: ..Mamo. tego przecież nie wolno robić, to jest obraźliwe. tam nic nie może leżeć!” 

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!