TRZY TYPY NADAWANIA
W przysłowiach koegzystują więc trzy całkowicie różne typy nadawania sensu zdarzeniom, dla których nie znajdujemy prostych eksplanacji: bądź czynimy je elementami wielkiego, niewzruszonego mechanizmu o wielu niewiadomych, bądź przyporządkowujemy je bóstwu, którego wyroki bywają niezbadane, bądź traktujemy je jako przejawy działania magicznej mocy. która niejako „umyślnie’ wprowadza bezład i czyha bezustannie na okazję, by dowieść naszej bezradności.Czy można zatem – biorąc pod uwagę brak koherencji, którego przykłady omawialiśmy powyżej, i będąc świadomym współistnienia w codziennych porzekadłach i maksymach różnorakich i zwykle nie uzgodnionych ze sobą „teorii”, „doktryn”, wyjaśnień, strategii, założeń – uznać je za wykładnik jakiejś określonej wizji świata?