W przysłowiach koegzystują więc trzy całkowicie różne typy nadawania sensu zdarzeniom, dla których nie znajdujemy pro­stych eksplanacji: bądź czynimy je elementami wielkiego, nie­wzruszonego mechanizmu o wielu niewiadomych, bądź przypo­rządkowujemy je bóstwu, którego wyroki bywają niezbadane, bądź traktujemy je jako przejawy działania magicznej mocy. któ­ra niejako „umyślnie’ wprowadza bezład i czyha bezustannie na okazję, by dowieść naszej bezradności.Czy można zatem – biorąc pod uwagę brak koherencji, którego przykłady omawialiśmy powyżej, i będąc świadomym współist­nienia w codziennych porzekadłach i maksymach różnorakich i zwykle nie uzgodnionych ze sobą „teorii”, „doktryn”, wyjaśnień, strategii, założeń – uznać je za wykładnik jakiejś określonej wizji świata?

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!