Jezus używał oczywiście ludzkich porównań w swoich przy­powieściach, aby w ten sposób przekonać nas o Bogu: „A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego; rzucił mu się na szyję i ucałował go” (Lk 15,20). ‚ Nie można tego wyrazić w sposób bardziej ludzki.We współczesnej teologii nawołuje się nas do tego, abyśmy skierowali się ku Jezusowi, a milczeli o Bogu. Kto jednak po­ważnie skupia się na Jezusie i wsłuchuje się uważnie w to, co On powiedział, jakże by miał milczeć o Bogu, jako o wielkim Nieznanym, nie dającym się zgłębić misterium? Jezus był nie tylko „człowiekiem dla innych”, lecz przyszedł przede wszy­stkim jako znak władzy, miłości i wspaniałości żywego Boga. 

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!