Jak jednak nietrudno spostrzec, przysłowia często wząjem so­bie przeczą („Co z oczu, to z serca” – „Stara miłość nie rdzewieje”; „Od przybytku głowa nie boli” – „Co za dużo, to niezdrowo”; „Niecierpliwość zły doradca” – „Kto pierwszy, ten lepszy”). Wra­żenie spójności znika, gdy tyłko przyjrzymy się im bez apriorycz­nych asocjacji związanych ze „zdrowym rozsądkiem”, który wi­nien być czymś trzeźwym, przyziemnym. I tak propagowana w przysłowiach „filozofia życia” kładzie nacisk na praktycyzm, przezorność, „mierzenie zamiarów podług sił”, ale zarazem wy­raźnie zachęca do ryzyka („Do odważnych świat należy”), do impulsywności („Stojąca woda gnije”), do śmiałego przeprowa­dzania własnej woli wbrew wszelkim okolicznościom („Wiara góry przenosi”, „Chcieć to móc”), pozwalając sobie nawet na gorzkie <piny z tych, którzy sądzą, że „wszystko da się przecze­kać” („Nim słońce wzejdzie, rosa oczy wyje”, „Nadzieja matką głupich”).

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!